Rok: 2019

Opublikowano przez — Dodaj komentarz

Akcje na okaziciela, a ujawnianie danych w banku

W banku zadają mi trudne pytania

Napisał niedawno do mnie pewien klient. Członek zarządu pewnej spółki akcyjnej, w której objęte akcje są akcjami na okaziciela. Prywatnie osoba wrażliwa na punkcie swojej prywatności i przekonany o tym, że prawo do prywatności finansowej oraz przepisy o ochronie danych osobowych to instytucje święte. Oto co napisał:

Bank chce, żebym dał im pełen skan dowodu bez ocenzurowanych danych wrażliwych. Teraz również chcą bym składał jakieś oświadczenie odnośnie moich akcji na okaziciela. W obydwu przypadkach powołują się na ustawę dotyczącą terroryzmu i prania brudnych pieniędzy.  Ja z kolei mam solidną wiedzę z zakresu technologii informatycznych i bezpieczeństwa, a do tej pory prawo wymagało „okazywania” dokumentów policji czy organom państwowym. Nie zaś robienia skanów. Niektórzy skanują w specjalnych koszulkach. To to jest nagminny proceder, że mimo kar pracownicy wszelakich instytucji danymi handlują lub nie dbają o nie.   Teraz nie chcą mi pozwolić okazać dowodu w placówce, chcą skan przez portal bankowy albo sami chcą skan wykonać na miejscu. Dodatkowo zażądali ode mnie podpisania oświadczenia w imieniu spółki o notyfikowaniu ich jak akcje zmienią właściciela.

Czy ja muszę dać im zeskanować dowód oraz podpisywać to oświadczenie o notyfikowaniu ich jak akcje zmienią właściciela?

Akcje na okaziciela

Aż dziw bierze, że nie wspomniałem jeszcze na blogu o akcjach na okaziciela. Instytucja ta, możliwa jest do wdrożenia w spółce akcyjnej lub w spółce komandytowo-akcyjnej. Charakteryzuje się ona, z grubsza rzecz biorąc, tym, że stwarza legitymację do wykonywania praw wspólnika w spółce akcyjnej dla prawnego posiadacza dokumentu akcji. Wobec spółki za akcjonariusza uważa się tylko tę osobę, która jest wpisana do księgi akcyjnej (w przypadku akcji imiennych) lub posiadacza akcji na okaziciela.

Akcje na okaziciela dają prawo uczestniczenia w walnym zgromadzeniu akcjonariuszy, jeżeli dokumenty akcji zostaną złożone w spółce, u notariusza, w banku lub firmie inwestycyjnej co najmniej na tydzień przed terminem tego zgromadzenia i nie będą odebrane przed jego ukończeniem.

Nie muszę chyba mówić, z jakimi możliwościami „ukrywania” faktycznych akcjonariuszy się to wiąże?

Bankowe compliance

Jak wspominałem już wielokrotnie na blogu, m.in. we wpisie dotyczącym strategii offshore,  aby walczyć z przepływem potencjalnie „brudnych” pieniędzy z rajów podatkowych lub krajów o niskich standardach bankowych do krajów „rozwiniętych” światowe mocarstwa wymyśliły wiele systemów, które utrudniają anonimowe korzystanie z bankowości.

W całej Europie obowiązują bardzo rygorystyczne przepisy dotyczące instytucji finansowych, zmuszające je do przeprowadzania dosyć szczegółowego researchu dotyczącego osób, które korzystają z ich ofert. Bankowcy mówią wprost:

Za zaniedbania w tym zakresie instytucje finansowe płacą drakońskie kary.

Co to oznacza dla klienta?

Chociaż klienci nie są zobowiązani przepisem prawa do przekazywania dowodów tożsamości beneficjentów rzeczywistych to bank ma jednak prawo żądać takich dokumentów oraz sporządzać ich kopie do potrzeb monitorowania stosunków gospodarczych takich klientów. Podobnie bank może wymagać od klienta złożenia stosownego oświadczenia dotyczącego tożsamości beneficjentów oraz obowiązku aktualizacji w tym zakresie. Klient nie musi go podpisywać, jednak konsekwencją będzie prawdopodobnie wypowiedzenie klientowi umowy rachunku bankowego.

Generalnie nic przyjemnego.

Problem jest tylko tego typu, że członkowie zarządu spółki akcyjnej podpisując tego typu oświadczenie nie mogą być zawsze pewni, że w spółce, w której funkcjonują akcje na okaziciela, skład akcjonariatu się nie zmienił. W końcu nie prowadzi się żadnej księgi akcyjnej w odniesieniu do akcji na okaziciela. Wspólnicy nie mają obowiązku notyfikować takich zmian zarządowi. Wygląda na to, że zobowiązują się więc do niemożliwego…

Ale, czy kogoś to obchodzi?

Alternatywy dla tradycyjnej bankowości

Alternatywą dla płacenia tradycyjnymi walutami mogą w pewnym zakresie być kryptowaluty, szczególnie te powiązane sztywno z walutami krajowymi (tzw. fiat currencies). To dobra okazja do zaanonsowania, że za wszelkie usługi kancelarii możesz zapłacić powszechnie używanymi kryptowalutami, takimi jak bitcoin czy ethereum. Po więcej szczegółów zapraszam do kontaktu.

Opublikowano przez — Dodaj komentarz

A co jeżeli chce się te pieniądze wypłacić?

Jedno istotne pytanie…

Podczas większości moich rozmów z klientami szukającymi rozwiązań w zakresie spółek offshore pada w końcu to jakże istotne pytanie:

A co, jeżeli będę chciał te pieniądze wypłacić z tej spółki w […… tu wstaw sobie co lubisz]

Podobne pytanie padło niedawno w komentarzu do wpisu o rejestracji spółek w Estonii. Jeden z pytających (Pan Rafał) słusznie zauważył, że jeśli zechce wypłacić pieniądze ze spółki estońskiej to zapłaci podatek. Konkretnie 20%, czyli wyższy niż podatek liniowy w Polsce. Zapytał więc jaki to ma sens, gdy w Polsce na tzw. liniówce ma 19%?

Problem nie dotyczy tylko rozwiązań opartych o spółki estońskie, ale także wszystkich tych sytuacji, gdy używasz w swoim biznesie rozwiązań offshore (czy warto planować rozwiązania offshore?). Czasami przychodzą z pomocą rozwiązania zawarte w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania, pozwalając wypłacić wynagrodzenie dyrektorskie (jak np. umowa z Wielką Brytanią), ale nie miejmy złudzeń, takie pieniądze są na waciki. Jeżeli są zaś nawet umowy i rozwiązania jeszcze korzystniejsze to z dużą dozą prawdopodobieństwa mogą podpaść pod klauzule nadużycia prawa podatkowego.

Jak wypłacić pieniądze ze spółki offshore bez podatku?

No okej, to gdzie tutaj ta optymalizacja? Jeżeli np. nawet założymy spółkę w takich, dajmy na to, Emiratach, Gruzji czy Estonii to wyprowadzenie pieniędzy z owej spółki do Polski spowoduje powstanie podatku, często dużego podatku do zapłaty.

Pozwól mi proszę czytelniku na dygresję, gdyż właśnie docierasz ze mną do momentu, w którym kończą się zwykle opisy optymalizacji zawarte na stronach internetowych polskich kancelarii i firm doradczych. Docierasz do pytania, na które nikt wprost nie odpowiada. Nie dlatego, że nie zna odpowiedzi. Znają ją. Może po prostu się jej boją?

Odpowiedź (nie) jest zaskakująca

Odpowiedź jest zaś prosta – nie wypłacisz sobie tych pieniędzy bez podatku w prosty sposób. Sorry, tak to po prostu działa. Hej, jest jednak dobra wiadomość! Masz dostęp do spółki offshore, która zarobiła pieniądze, która ma wartość, która może tymi wartościami rozporządzać.

Odpowiedzią na tak zadawane pytanie nie może być nic innego jak trwała zmiana paradygmatu i myślenia o pieniądzach i o własności. Żyjemy w Polsce, w kraju, w którym każdy dąży do tego by posiadać na własność. Samochody, mieszkania, domy, ziemię, kosztowności. Jest to charakterystyczny sposób myślenia o wartościach dla większości gospodarek postkomunistycznych. Chcemy mieć, a nie używać. Władać, a nie posiadać. Czy słusznie?

Nie zawsze, oczywiście solidne zabezpieczenie finansowe nigdy nikomu nie zaszkodziło, ale ostatecznie wszystko to co mamy i tak przemija, podobnie jak my sami. Fajnie jest przekazać nieruchomość swoim dzieciom, ale czy coś by się stało, gdyby owa nieruchomość stanowiła własność spółki zagranicznej? Nic. Czy Ty jako wspólnik możesz korzystać z takiej nieruchomości do celów własnych? Tak. Oczywiście może się to wiązać z opodatkowaniem nieodpłatnego użyczenia owej nieruchomości przez spółkę, ale podstawą opodatkowania są wtedy ceny rynkowe dla stosunku najmu, nie zaś wartość całego mieszkania. Są też różne sposoby na to, aby uniknąć tego podatku.

Podstawowym pytaniem jest więc nie pytanie jak wyciągnąć pieniądze ze spółki, ale po co to robić. Są nawet spółki, które celowo tworzy się po to, aby objąć pewien składnik majątkowy w posiadanie, np. spółki Delaware, które kupują jachty. 

Jeżeli jednak już bardzo potrzebujesz pieniędzy na własne potrzeby, rozważ pożyczkę…

Opublikowano przez — Dodaj komentarz

Czy to już czas przemyśleć strategie offshorowe?

Malejący rynek spółek offshore

Niewątpliwie Panama Papers i inne podobne afery nie przyczyniły się do tego, aby ludzie patrzyli ciepło na branżę spółek offshore. Państwa, zagrożone erozją bazy podatkowej wiedziały, że nie mogą ograniczyć przedsiębiorczości, czy też możliwości otwierania spółek w innych państwach. Szczególnie tych małych, które nie mają i tak wiele do stracenia. Okazało się jednak, że nie trzeba uderzać wprost w rynek spółek offshore, wystarczy odciąć jak najwięcej możliwości przepływu pieniędzy do i ze spółek offshore.

Temu właśnie posłużyły regulacje takie jak CRS czy FATCA, ale nie tylko.

Aktualne przepisy dotyczące przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu sprawiają, że mamy do czynienia z gwałtownym odwrotem banków od jakiejkolwiek ryzykownej, z ich punktu widzenia działalności. To dlatego ciężko teraz nawet w Estonii otworzyć konto bankowe dla spółki estońskiej (na szczęście są jeszcze EMI, które ratują sytuację), czy choćby przesłać przelew do łotewskiego banku (już parę razy bank korespondencki odmówił przelewu pieniędzy przez SWIFT na konto w banku na Łotwie).

Do tego dochodzą takie regulacje jak exit tax, klauzule obejścia prawa podatkowego, zarówno w zakresie podatków dochodowych, jak i podatku VAT.

Czas przemyśleć swoją strategię offshore!

Po pierwsze, jeżeli zakładasz spółkę offshore musi ona przejść tzw. substance test – powinna być ona w stanie wykazać, że rzeczywiście prowadzi działalność w danym kraju, np. poprzez umieszczenie tam biura bądź choćby działu firmy zajmującego się określonymi zadaniami.

Po drugie, nie nastawiajmy się już na firmy z wszelkich „czarnych list”, poszukajmy czegoś mniej podejrzanego.

Po trzecie, trzeba pogodzić się, że z pewnymi biznesami nie da się uciec offshore.

Po czwarte, odpowiedzią na wiele bolączek systemu podatkowego w Polsce mogłoby być przeniesienie rezydencji podatkowej do innego kraju, o mniej problematycznym systemie podatkowym.

Po piąte, największym centrum offshore i krajem, który nie jest na czarnej liście są Stany Zjednoczone.

Po szóste – może jednak polska spółka z o.o.?  To tylko 9% podatku dochodowego, albo estoński CIT brzmi opłacalnie, tym bardziej jeżeli włączyć w to powtarzające się świadczenia niepieniężne z art. 176 ksh, które pozwalają na korzystne opodatkowanie bez składek ZUS dochodu do kwoty 120.000 zł na osobę rocznie.

Opublikowano przez — 4 komentarze

Kulczykowie nie mają pieniędzy…

Może dotarła już do Was wiadomość, że Kulczykowie nie mają pieniędzy… w Polsce.

Jak donoszą portale internetowe komornik próbował zająć konto Dominiki Kulczyk w związku z przegranym przez nią procesem z Bronisławem Wildsteinem. Niestety dla pana Bronisława zajęcie okazało się bezskuteczne. Powód? Brak środków na koncie. Sebastian Kulczyk, drugi z przegranych, nie ma w ogóle konta w Polsce. Poszedł w ślady Pierwszego Prezesa? 😉

Jak wygląda piramida biznesu Kulczyków i gdzie posiadają pieniądze?

Sebastian Kulczyk pełni funkcję dyrektorską w Kulczyk Investments SA, spółce prawa luksemburskiego.

Właścicielem tej spółki jest spółka Luglio Limited z siedzibą na Cyprze, w której Kulczykowie posiadają 100% udziałów.

Spółka Kulczyk Investments SA poprzez sieć spółek zależnych kontroluje i inwestuje w wiele biznesów. Często są to powiązania stopniowe, tj. spółka polska kontrolowana jest najczęściej przez spółkę zagraniczną (np. także z Cypru), która z kolei kontrolowana jest przez Kulczyk Investments SA.

Z jakich powodów państwo Kulczyk nie trzymają aktywów w Polsce?

Czy boją się upolitycznienia sądów i prokuratur? Czy myślą o konfiskacie rozszerzonej i ustawie o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych? Czy może po prostu lepiej czują się poza granicami Polski? Na pewno działają mądrze.

Skala prowadzonych przez holding Kulczyków interesów wymaga dywersyfikacji ryzyk i umożliwienia odcinania biznesów mało dochodowych lub generujących problemy. Jednocześnie z uwagi na to, że ich ojciec stał się dla niektórych pomnikowym wręcz symbolem uwłaszczenia się za czasów postPRLowskich na majątku publicznym i nie milkły głosy o jego kontaktach z politykami to nie dziwię się obawom rodziny Kulczyków. Sam trzymałbym aktywa prywatne poza jurysdykcją polską.

Ale żeby nie zapłacić 8 tysięcy kosztów procesu… ?

Opublikowano przez — Dodaj komentarz

Anonimowość w Stanach Zjednoczonych

Czy spółka LLC w Delaware daje pełną anonimowość?

Jedną z najpowszechniej stosowanych na świecie struktur, które dają anonimowość przedsiębiorcom jest spółka w Delaware. Jak wskazuje raport Tax Justice Network (TJN) USA stały się drugim, po Szwajcarii, największym rajem podatkowym na świecie. Nie tyle rajem w rozumieniu miejsca, gdzie nie płaci się podatków (choć inicjatywa prezydenta Trumpa i wprowadzenie 19% podatku liniowego było ciekawym rozwiązaniem), ale rajem, który gwarantuje anonimowość obcokrajowcom.

To w sumie zabawne, bo sami Amerykanie ścigani są przez swój rząd na całym świecie dzięki ustawie FATCA (każdy kto ma do czynienia z bankowością w Polsce miał z nią styczność, musiał oświadczyć czy nie jest czasem rezydentem amerykańskim) i zawieranym na jej podstawie porozumieniom międzyrządowym.

Jednocześnie władze amerykańskie nieproporcjonalnie mniejszą uwagę przykładają dzielenia się swoimi własnymi informacjami ze swoimi międzynarodowymi partnerami. Stany Zjednoczone nie wprowadziły Common Reporting Standard. USA otrzymują informacje o zapłaconych podatkach i majątku swoich podatników z innych krajów, ale nie dostarczają ekwiwalentnych informacji np. Polsce

Umowa o wymianie informacji podatkowych między Polską a USA

Mogłoby się wydawać, że absolutna prywatność z wykorzystaniem struktur amerykańskich jest jednak niemożliwa do osiągnięcia w przypadku polskich rezydentów podatkowych. Umowa o automatycznej wymianie informacji podatkowych pomiędzy Polską a USA przewiduje zasadę wzajemności w przekazywaniu informacji, co oznacza, że Polska posiada dostęp na zasadzie automatycznej wymiany informacji, do danych o właścicielach, obrotach i saldach rachunków prowadzonych w USA na rzecz polskich rezydentów podatkowych.

Jednak nie wszystkich.

Raportowaniu podlegają tylko rachunki bankowe osób fizycznych, które są polskimi rezydentami podatkowymi lub zadeklarowały taką rezydencję w banku amerykańskim. Ponadto chodzi tylko o te rachunki, na których

  • na których księgowane są odsetki,
  • na których księgowana jest wpłata lub wypłata dywidend,
  • na których księgowane są dochody ze źródeł w USA, o ile podlegają one raportowaniu zgodnie z właściwymi przepisami Internal Revenue Code.

Jak osiągnąć anonimowość beneficjenta przy pomocy spółki Delaware?

Za polskiego rezydenta podatkowego w rozumieniu umowy uznaje się wyłącznie osobę fizyczną, która nie ma centrum interesów życiowych w Stanach Zjednoczonych. Nie dotyczy więc to sytuacji, w której ktoś otwiera spółkę w Delaware i jest jej właścicielem. W takim przypadku FATCA nie przewiduje obowiązku raportowania informacji o beneficjencie rachunku bankowego do Polski.

Z drugiej strony, USA mają prawo dowiedzieć się także o rachunkach podmiotów kontrolowanych, np. spółek polskich z amerykańskim właścicielem. Dysproporcja istnieje, Stany chcą wiedzieć wszystko, Polska może liczhyć jedynie na informacje o osobach fizycznych osiągających dochody w USA.

Wniosek? Zakładając konto dla spółki Delaware w amerykańskim banku zyskujecie ochronę aktywów i prywatność, o jakiej nie można marzyć w żadnej jurysdykcji objętej CRS.